Tonlarca film izledim aynanda milyonlarca dizi birden götürmeye çalışıyorum. Bilmiyorum belki kendi yaşadığım hayattan tatmin olamadığım için belki de sadece izlemeyi sevdiğim için (bence ilki pek yaşamaya çalışmadığım kesin) önemli değil sonuçta hayatımda annemden bile daha çok yer kaplıyolar. İnsanlarla bi film konusunda konuşmaya başladıysam deliye dönerim, çılgın konuşurum, söylenilen her kelime 71628378281 kat önem arz eder. Ve bana inanın ölüm kalım meselesi olsa bile bi şeyi bu kadar önemseyemem. Şu ana kadar çevremdeki kimse bunu anlamadı tabi sürekli yalnız kaldım, YALNIZ KALDIKÇA BİLİN BAKALIM NOLDU??? DAHA ÇOK FİLM İZLEDİM TABİ Kİ! Yalnız kalmak inanın umrumda değil sadece filmlerin heyecanını, dizilerdeki her gelişmeyi kendi kendime patlamalar yaşarak atlatmak zor oluyo sadece.
Film deyip geçmeyin her ne kadar insanların saçma bulduğu derecede bağımlı olmuş olsam da (ADSIZ FİLM BAĞIMLILARI DERNEĞİ(AFBD)) şuan bildiğim şeylerin en az yarısını filmlerden öğrendiğimi inkar edemem. Şu ana kadar yazılanların hepsi saçma geldiysen bundan sonrasını okumayın AQ derinleşicek.
Bi film izlediğimde 2 saatimi harcayıp öylece kapatmam. Etkilenme düzeyime göre aşamaları oluşur:
1) Eğer çok etklendiysem; sonunda daha çok ağlarım (genelde her filmin sonunda ağladığımı düşünürsek bayağı bi çok hayal edin) büyük ihtimalle bi hafta aklımdan çıkmaz büyük ihtimalle sürekli ondan konuşmak isterim, filmin konusunu, oluşum aşamalarını, yönetmenini, yapımcısını, oyuncuları kısacası tüm casti didik didik araştırırım (google is my girl) hepsinin başka hangi filmi varsa izlerim. Büyük ihtimalle hayatımda tanışmadan ölmeyeceğim insanlar listesine adlarını yazarım (öyle bi liste yok kafama yazıyorum kağıda yazmaya kalksam yazana kadar ölürüm zaten
2) Ertesi sabah uyandığımda aklıma gelecek kadar etkilendiysem; yönetmeni, ilgimi çeken oyuncularını araştırırım, birer filmini izlerim onları da beğenirsem izlemeye devam ederim. Ayy bunlarla da tanışmalıyım derim sonra daha çok filmin konusuna yönelirim
3) İzlediğim anda etkilenip bittiğinde anında unuttuğum filmler; genelde liseli filmleri işte kızlar olur erkekler olur aşık olurlar, çok farklı kişiliklere sahiptirler vs. Ordaki çoğu oyuncudan fiziksel olarak etkilenirim ondan sadece bakarak mutlu olurum tanışmaya lüzum yok...
Aşamaları sizin için kısalttım BU KISALMIŞ HALİ EVET. Bu aşamaları çok büyük bi duygu seliyle yaşadığım için kimse anlamıyo THNX İNSANLIK.
Çok net olan bi gerçek de var ki; film izlemek beni gerçek hayata karşı hissizleştirdi. İnanin gerçek hayatta biri öldüğünde bi filmde ölen yan karakterden daha çok üzülmüyorum. Sadece üzülmek değil, gerçekte olan bi şeye sevindiğimde (genelde gerçeklere sevinmem bile ama diyelim ki sevindim) yoğun bi duygu patlaması şeklinde değil sadece insan olarak verebildiğim bi tepki olduğu için seviniyorum.
Buraya kadar okunuysanız TEBRİKLER! Hiçbi bok kazanmadınız ya benim gibisiniz ya çok boş zamanınız vardı ya da şuan bana küfür ediyosunuz. Her şekilde de umrumda değil AMA BEN DEDİM DERİM. BY.
