Bonnie ve Clyde vardır hani 1930lu yılların soyguncu çifti, bana kalırsa o kötü çocuktur mesela ama sevgilisine bağlıdır. Bilmiyorum ki bu kalıpları nerelerinden anlıyorlar. "Bad boyyyyuz biz hadi içelim sıçalım oo kızlara bak, mrb kızlar ben çok umursamazım dünya patlasa umrumda olmaz, şiddeti de çok severim." Bu biraz Sid Vicious derecesinde bi kötü çocukluk oluyor ki o da uyuşturucu bağımlısıydı. Gerçi yine onun da Nancy'si vardı, çok sevmişti. İstediği kadar bad boy olsunlar adamlar sevdiklerine sadıkmış, bad boy çok yanlış anlaşılmış bizde.
Yani bu dönemin erkekleri nerde kız tavlamalık bi kavram var hemen kişiliklerine yansıtıyorlar. Zamanında Kenan İmirzalıoğlu kabadayılığıyla iyi yürekliliği karışımı bi tavır akımı vardı erkekler arasında, şimdi o bile kabulüm. Gerçi böyle konuşuyorum da bi kere naif kendi halinde bi sevgilim olmadı. Haa tamam oldu da 1 ay bile sürmedi. Galiba biz yapıyoruz, bu kavramların beğenilmesini biz sağlıyoruz. Herkesin kendine ait bi beyni var değil mi kullanın olum ne yapalım? Bi amaç uğruna da kişilik değiştirilmez değil mi?
Siz de düşünün eğer erkeklerin hoşuna giden belli kalıplara girmeye çabalıyosanız vazgeçin. Çok yalnızsanız gidin bi köpek alın, sakın muhabbet kuşu falan almayın hiçbi işe yaramıyor öyle evcil hayvan olmaz olsun. Tut oğlum desen tutamaz, birlikte uyuyamazsın, sevemezsin minnacık hayvan bi mıncıklasan elinde can verir. Bırakın bad boymuş yok erkekler şöyle severmiş böyle severmiş en iyisi köpek, gidip köpek alın. Belki dört ayak üzerinde yürümeye başlayıp, kaçan topları falan yakalarlar belli mi olur? Hiç değilse bi işe yararlar, bad boy olmalarından iyidir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder