Keşke yaşarken günlük misali böyle bi yere yazsaymışım. Hiç düşünemedim. Gerçi günlük de tutarım ama o pek beni tatmin etmiyor, nedense yaşadıklarımı hiç tanımadığım birinin görüp okuma ihtimali onun da yaşamına dahil olması gibi ilginç güzel bi şey.
Şimdi ben buraya baştan başlayıp yazarsam olmaz çirkin olur bence. Otobiyografik bi şey olur, o ne olum daha ne yaşadım ki. Tamam çirkin olur dedim de benim için neyin önemli olduğuna karar veremiyorum ki onu yazayım. Uzun süren hiçbi olay olmamış hiç kimse girmemiş ki anasını satayım. Sürekli bi değişiklik.
Zaten böyle baştan bi yazayım diye düşünmemin sebebi de kaçırdığım bi şey olmuş mu ona bakayım, kendi hatalarım varsa göreyim ne bileyim işte öyle öyle benim için ne önemliymiş onu da bulurum.
Şuan hayatımda RESMEN hiçbi şey olmamasına rağmen sürekli şuanı düşünüyorum. Yani yaşadığım andayım çünkü yaşanan bi şey olmasa da duygusal anlamda hiç olmadığım kadar dolu gibiyim. Belki hiç düşüneceğim bi boş zamanım olmadı şimdi bi anda BOMBOŞ bi zaman diliminde olunca her şey gün yüzüne çıktı.
Neyse işte daha da gün yüzüne çıksınlar diye düşünce olmaktan çıkarıp yazıya dökeyim diyorum artık ne çıkarsa. Otobiyografi mi çıkar affedersin bok mu çıkar onu da görürüz yazdıkça. Kendi kendimin bilinçaltına ineceğim yani, kendi kendimin terapistiyim. Harika bi şey gibi değil mi? Çözüm bulunur da yaşadıklarımı aydınlatırsam harika tabi ama bana düşündükçe, derinlere indikçe giderek uçuruma sürüklenecek gibi. Sadece keşke yaşarken yazsaymışım diyorum. "KISMET BU İŞLER CANIM YA NAPALIM??" düşüncesinde ilerleyip müthiş akışına bırakma tekniğimle umarsızca sallayacağım artık.
Dakikada bir mi olur artık ne olur nasıl olur bilmiyorum anlatacak bi şeyler bulup kafamda toparladıkça gelirim, oldu mu?
Hadi eyv.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder